Z Jezusem Eucharystycznym ulicami Raniżowa
„Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba.
Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki.” J 6, 44-51
W uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa Mszy świętej, połączonej z procesją eucharystyczną do czterech ołtarzy, przewodniczył ks. Proboszcz Bogdan Piekut. Po zakończeniu liturgii w kościele pw. Najświętszej Marii Panny, licznie zgromadzeni wierni poszli tradycyjnie ulicami Raniżowa, w procesji za Jezusem Eucharystycznym. Plastyczne aranżacje ołtarzy udekorowanych gałązkami drzew i kwiatami, dzieci sypiące kwiaty, korowód barwnych feretronów przed świętą Hostią, niesioną przez kapłana w asyście Rycerzy Kolumba i podążająca za Chrystusem rzesza pięknych, rozmodlonych ludzi – tak wyglądała uroczysta raniżowska procesja w Święto Bożego Ciała.
Zmierzając w kierunku Rynku, licznie zgromadzeni wielbili Boga śpiewem pieśni eucharystycznych. Przy ołtarzach, kapłani odśpiewali w kolejności teksty czterech Ewangelii według: św. Mateusza o ustanowieniu Eucharystii; św. Marka o cudzie rozmnożenia chleba; św. Łukasza o uczniach zmierzających do Emaus; św. Jana o nowej Eucharystii oraz Suplikacje. W ten sposób wspólnie kierowano prośby do Boga, o ustanie epidemii oraz zachowanie ludzkości od klęsk głodu, ognia i wojny. Za każdym razem modlitwę, dopełniało błogosławieństwo zgromadzonych Najświętszym Sakramentem. Procesję formalnie zakończono przy figurze Jezusa Miłosiernego.
Nie kryjąc radości i wzruszenia, Ksiądz Proboszcz z serca dziękował wszystkim za obecność i wspólną modlitwę. Prosił młodzież o trwanie w wierze. Zachęcał do uczestnictwa w obrzędach religijnych, do kultywowania tradycji pokoleń, podkreślając jej wartość w procesie kształtowania własnej tożsamości. Z ojcowską troską zwrócił się do wiernych, prosząc i napominając o zachowanie godnej postawy w chwilach adoracji Najświętszego Sakramentu. W ciepłych słowach wyraził ogromną wdzięczność i uznanie, zwracając się z indywidualnymi podziękowaniami do księży, wszystkich parafian i instytucji zaangażowanych w przygotowanie uroczystości. Śpiewając radosne Te Deum w promieniach czerwcowego słońca, orszak skierował się w drogę powrotną do świątyni.
