Pielgrzymka do Ziemi Świętej
PIELGRZYMKA DO ZIEMI ŚWIĘTEJ
18-25.01.2020
Chrystus jest chlebem zbawienia dla człowieka wędrującego
i pielgrzymującego przez ziemię.
Jan Paweł II
W sobotę 18 stycznia br. po Mszach Św. pielgrzymi w liczbie 98 z Kościoła pw. WNMP w Raniżowie, wyruszyli do Krakowa i Rzeszowa, by wylecieć do Eilatu i Tel Avivu. Podzieleni na dwie grupy, otoczeni opieką duszpasterską przez Ks. Proboszcza Bogdana Piekuta i Ks. Andrzeja Rusaka, szczęśliwie wylądowaliśmy w Ziemi Świętej. Wieczorem wraz z naszymi przewodnikami Ks. Markiem Mijalem i Panem Mirosławem Pukało dotarliśmy do hotelu w Betlejem (Autonomia Palestyńska). Program dla obu grup był taki sam, ale realizowany przez przewodników w różnej kolejności. W każdym dniu Pielgrzymi obu grup przeżywali wspólną Eucharystię i spotykali się noclegu.
Niedzielny poranek 19 stycznia, pierwsze spotkanie ze Starą Jerozolimą rozpoczęła wędrówka wzdłuż murów wzniesionych w XVI wieku przez Sulejmana Wspaniałego. Przez Bramę Lwów weszliśmy w wąskie uliczki Starego Miasta nawiedzając Bazylikę św. Anny. Protoewangelia Jakuba mówi, że tutaj narodziła się Matka Boska. Do kościoła przylegają odkryte przez archeologów pozostałości Sadzawki Betesda nazywanej też Owczą. Tu rozważaliśmy cud uzdrowienia chromego wsłuchując się w tekst Ewangelii św. Jana. Głębokim przeżyciem było rozważanie Drogi Krzyżowej (Via Dolorosa), której stacje wśród wąskich uliczek Jerozolimy, są sygnalizowane cyfrą rzymską lub płaskorzeźbą wyrytą na murze. Polskim akcentem jest III stacja - kaplica ufundowana w 1947 r. przez żołnierzy Armii gen. Andersa. Ostatnie pięć stacji rozważaliśmy już w Bazylice Grobu Świętego. Zauroczeni bogatym wystrojem bizantyjskich kaplic, uklękliśmy przed Skałą Golgoty - miejscem ukrzyżowania Pana Jezusa, Kamieniem Namaszczenia oraz przy pustym Grobie, który głosi całemu Światu, że „Chrystus prawdziwie zmartwychwstał!”. Wielkim przywilejem było uczestnictwo we Mszy Św. w Kaplicy Najświętszego Sakramentu. Następnie udaliśmy się do Bazyliki Zaśnięcia NMP, nazywanej matką wszystkich świątyń chrześcijańskich. Kolejnym punktem był Wieczernik, pod którym w Synagodze -wg tradycji żydowskiej- znajduje się grób Króla Dawida. Jerozolimę pożegnaliśmy wieczorem pod Ścianą Płaczu.
W poniedziałek 20 stycznia, udaliśmy się w Betlejem do Sanktuarium na Polu Pasterzy. To kościół, nawiązujący architektonicznie do wieży i szałasu pasterskiego. Tu odśpiewaliśmy kolędę i wysłuchaliśmy tekstu Ewangelii wg Św. Łukasza. Następnie udaliśmy się do kościoła Św. Katarzyny na Mszę Św. Kolejnym miejscem do którego udaliśmy się była Bazylika Narodzenia Pańskiego, która stoi nad grotą, w której narodził się Jezus. Tu uklękliśmy, adorując miejsce narodzenia oznaczone gwiazdą. Następnie nawiedziliśmy Grotę Mleczną, w której wg tradycji Matka Boska w drodze do Egiptu zatrzymała się, by nakarmić Jezusa. Jak mówi tradycja kilka kropli mleka spadło na skalę, i ta stała się mlecznobiała. Od wieków miejscowe kobiety chrześcijanki i muzułmanki pielgrzymują do Groty, by uprosić dar potomstwa. Dalej autokarem dotarliśmy do Ain Karem – Sanktuarium Nawiedzenia. To tam udała się Maryja by odwiedzić swoją krewną Elżbietę. Na dziedzińcu świątyni znajduje się rzeźba przedstawiająca spotkanie Niewiast, a na ścianie są umieszczone tablice
z tekstem Magnificat, w różnych językach, w tym po polsku. Zwiedzanie zakończyliśmy w Instytucie Pamięci Męczenników i Bohaterów Holocaustu w skrócie nazywanym Yad Vashem.
We wtorek 21 stycznia, udaliśmy się do Betanii miasta Marty, Marii i Łazarza. Tu modliliśmy się w kościele o. Franciszkanów, w pobliżu grobu Łazarza. Pielgrzymując dalej stanęliśmy na Pustyni Judzkiej, by poprzez tekst Ewangelii św. Marka, spojrzeć na drogę z Jerycha do Jerozolimy, klasztor św. Jerzego i wzbudzić refleksję nad gestem miłosiernego Samarytanina. W Jerychu położonym 276 m p.p.m., zatrzymaliśmy się przy sykomorze, na którą miał się wspiąć niskiego wzrostu celnik Zacheusz, by zobaczyć przechodzącego Jezusa. Drzewo to nie jest tym samym, na które wdrapał się zwierzchnik celników lecz jest symbolem ewangelicznego opisu. Kolejnym miejscem na naszym pątniczym szlaku była Góra Kuszenia z „przyklejonym” do jej zbocza greckim klasztorem prawosławnym. Na terenie klasztoru znajdują się schody prowadzące do tego samego kamienia, przy którym – wg tradycji – Jezus był kuszony przez szatana po 40 dniowym poście. Nad Jordanem, pobłogosławieni, odnowiliśmy przyrzeczenia chrzcielne, a następnie przemieściliśmy się nad Morze Martwe, w którym co odważniejsi zażyli niezapomnianej kąpieli.
W środę 22 stycznia w Galilei stanęliśmy na Górze Tabor, nazywanej też Górą Przemienienia Pańskiego, gdzie jak opisują to Ewangelie, uczniowie Piotr, Jan i Jakub ujrzeli Pana Jezusa rozmawiającego z Mojżeszem i Eliaszem. Tu uczestniczyliśmy we Mszy Świętej, po której udaliśmy się na posiłek zwany rybą św. Piotra. Po obiedzie wyruszyliśmy do Kafarnaum, by zobaczyć zachowane pozostałości domu św. Piotra. W tym samym kompleksie przechadzając się wśród odkopanych przez archeologów pozostałości Synagogi Białej, nawiązując do Ewangelii św. Marka […Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach…] przewodnik wyjaśnił gdzie w synagogach znajdowały się te „pierwsze krzesła” o których mówi Ewangelia. Następne miejsca w których wielbiliśmy Pana, to kościoły w Tabga: Rozmnożenia Chleba, Prymatu Św. Piotra i Ośmiu Błogosławieństw. W promieniach zachodzącego słońca wsiedliśmy do łodzi, by odbyć rejs po Jeziorze Galilejskim. Wsłuchując się w słowa Ewangelii wg św. Łukasza podziwialiśmy panoramę Tyberiady (tu był też nasz nocleg).
Czwartek 23 stycznia, w Nazarecie wstąpiliśmy do Cerkwi Archanioła Gabriela, zaczerpnęliśmy wody ze źródła, do którego wg tradycji przychodziła Maryja. Następnie udaliśmy się do Bazyliki Zwiastowania Pańskiego, by pomodlić się w grocie zwiastowania przy ołtarzu „Verbum Caro Hic Factum Est” i wysłuchać historii o tym miejscu. Mijając pomnik przedstawiający św. Józefa wstąpiliśmy na modlitwę do kościoła pod Jego wezwaniem. Kana Galilejska - Sanktuarium Pierwszego Cudu Jezusa. Tutaj uczestniczymy w uroczystej Mszy Św. koncelebrowanej pod przewodnictwem Księdza Proboszcza z odnowieniem ślubów małżeńskich. Kolejne miejsce to Hajfa. Krótki postój przy barwnych Ogrodach Bahaitów. Wstępujemy do Klasztoru Karmelitów Bosych Stella Maris na Górze Karmel. Stąd spoglądamy na port i góry Libanu. Droga powrotna wiedzie nadbrzeżem Morza Śródziemnego. W Cezarei Nadmorskiej w blasku zachodzącego słońca oglądamy akwedukt z czasów rzymskich. Wieczorem docieramy do hotelu w Betlejem.
Piątek 24 stycznia, Jerozolima spina nasz pielgrzymkowy program. Zaczynamy od Góry Oliwnej. Wstępujemy do Meczetu Wniebowstąpienia, gdzie w kamieniu odciśnięta jest stopa Jezusa. Modlimy się w kościele Pater Noster. Kolejnym miejscem jest kaplica Dominus Flevit (Pan zapłakał) znajdująca się na zboczu Góry Oliwnej, z pozostałościami nekropolii żydowskiej, chrześcijańskiej oraz bizantyjskiego klasztoru. Udajemy się do Kościoła Grobu Najświętszej Maryi Panny, gdzie wedle tradycji znajduje się grób Matki Jezusa. Zbliżając się do końca naszego pielgrzymowania, nawiedziliśmy Kościół Wszystkich Narodów, znany również jako Kościół Konania. To rzymskokatolicka świątynia, położona na Górze Oliwnej, obok Ogrodu Getsemani. Upamiętnia on miejsce modlitwy Jezusa przed męką. Pielgrzymowanie po Ziemi Świętej zakończyliśmy w Kościele Św. Piotra in Gallicantu. To tutaj Św. Piotr trzykrotnie zaparł się pojmanego Chrystusa, „zanim kogut zapieje…”. Na pamiątkę tego wydarzenia na dachu świątyni widnieje złoty kogut nad czarnym krzyżem. Tu uczestniczyliśmy we Mszy Świętej dziękczynnej, ostatniej na szlaku pielgrzymki, po której wykonano pamiątkowe zdjęcie grupowe.
W sobotę rankiem żegnając Betlejem udaliśmy się na lotniska do Ejlatu i Tel Avivu, skąd szczęśliwie wróciliśmy do Polski. Podsumowując, odbyta Pielgrzymka do Ziemi Świętej była jedyną w swoim rodzaju. To Ziemia umiłowana i wybrana przez Boga. Tu zrodziła się Ewangelia, w której tkwią korzenie naszej wiary. Nawiedzenie sanktuariów związanych z ziemskim życiem Jezusa, Maryi i Apostołów, to powrót do kolebki wiary chrześcijańskiej i rodzącego się Kościoła. Tu ujawnia się mozaika ludzi wyznających religię mojżeszową, chrześcijańską i muzułmańską. Pielgrzymując i modląc się w miejscach świętych (także dla wyznawców innych religii) pogłębiliśmy wiarę w naszego Zbawiciela.
W tym miejscu, w imieniu wszystkich pielgrzymów, chcieliśmy serdecznie podziękować naszemu Księdzu Proboszczowi za zorganizowanie tej pielgrzymki. Dzięki Jego inicjatywie i zaangażowaniu tak wiele osób mogło stąpać śladami naszego Zbawiciela. Serdeczne podziękowania składamy także na ręce Ks. Andrzeja Rusaka, który jako nasz drugi Opiekun Duchowy dbał o wspaniałą atmosferę pielgrzymkową. Szczególne podziękowania należą się także naszym przewodnikom Ks. Markowi Mijalowi i Panu Mirosławowi Pukało, za ogromną wiedzę zarówno teologiczną jak i historyczną oraz umiejętność dzielenia się nią. Był to dla wszystkich pielgrzymów czas szczególnych i niezapomnianych rekolekcji.
